Jaman kudu diigelan, kamajuan téhnologi di ungal juru, kiwari keur usum nyaritakeun éra industri 4.0.
Sagala pagawéan ampir ku téhnologi, baheula mah mayar tikét tol mayar ku duit kés, kiwari mayar tikét tol cukup ku é-tol.
Conto laina, rék indit-inditan horéam capé nyupiran, teu kudu ka pangkalan ojèg, cukup ku noél tina hapé, mobil atawa motor geus nyamperkeun ka buruan imah.
Emak-emak horéam masak bisa mesen sagala dahareun cukup noél hapé, jeung boga keur mayarna, tuangeun nyampeurkeun.
Baheula nelpon diputer heula, tuluy aya telepon digital, aya hapé android jeung sagala rupa pasilitasna.
Kitu ogé dunya dina atikan, baheula guru-guru urang ngawulang di kelas bayetuk ku kapur, nulis dina bor hideung.
Jaman maju,ngajar ganti, nulis jadi dina bor bodas, maké sapidol rupa-rupa kelirna.
Jaman terus maju kana OHP. Rék ngajar atawa persentasi nulis dina kertas transfaran, tuluy disorotkeun ku proyéktor. Kitu gawéna guru atawa dosén ngajar murid atawa mahasiswa.
Laju deui ngajar ngango infokus, laptop, spéker, pointer, jrrd.
Guru kudu gaul, kudu apdét, kudu motékar ngajarna, sangkan pangajaran teu ngabosenkeun, barudak betah diajar tur ngarti.
Di SMAN 17 Garut tambah motékar, aya fasilitas ngajar, nyaeta Digital Board Mobile, Papan tulis super moderen, lain di témpélkeun kana tembok dipaténkeun, tapi bisa di pindahkeun ka ruangan liana.
Digital Board mobile ieu Smart Board ngaranna bor paragi ngajar anu super kumplit, tingal mencét, tingal noél,
sagala rupa bahan ajar geus disampakeun, visualisasi, audiona, filem, animasi wah matak nyaman betah ngajar di kelas.
Koncina guru ulah gapték, kudu wawuh kana tehnologi. Sabab tangtuna lamun gapték, teu bisa ngagunakeun alat ieu bakal mubajir.
Hapuntena ieu kotrétan bilih kirang paos, teu raos diaosna.
Diajar motrét jeung ngotrét.
Dicutat tina pangalaman Guru SMAN 17 Garut.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar